การป้องกันกำจัดแมลงศัตรูเห็ดที่ปลูกในโรงเรือน

1.    ในระยะเตรียมโรงเรือน ระยะนี้เป็นช่วงเวลาที่สำคัญมากเพาะหากเตรียมในโรงเรือนที่สะอาดถูกสุขลัษณะ จะทำให้ปัญหาต่าง ๆ ที่เคยเกิดข้นลดลงมากกว่า 80 % ต้องทำความสะอาดเพื่อฆ่าแมลงและเชื้อโรคที่สะสมด้วยสารคลอร็อกซ์ อัตรา 20 มล. ต่อน้ำ 20 ลิตร หรือใช้สารฆ่าแมลงชนิด diazinon อัตรา 40 มล. หรือมาลาไทออน อัตรา 40 มล. ต่อน้ำ 20 ลิตรพ่นบริเวณพื้นฝาผนังและหลังคาโรงเรือนให้ทั่วทุกซอกทุกมุมควรปิดโรงเรือนให้มิดชิดและทิ้งไว้อย่างน้อย 7-10 วัน

2.    ในระยะโรยเชื้อเห็ด (At spawning ) หรือระยะเตรียมเปิดจุกหรือระยะขนถุงเห็ดเข้าโรงเรือน ให้ติดกับดักกาวเหนียวสีเหลืองชนิดแบนหรือทรงกระบอกชนิดใดชนิดหนึ่ง จำนวน 6-8 กับดักต่อโรงเรือนขนาด 8*20 เมตร  โดยติดตั้งระหว่างชั้นเห็ดและมีระดับสูงจากพื้นโรงเรือนประมาณ 1.5-1.8 เมตร ที่สำคัญควรติดตั้งในที่ ๆ ไม่เป็นอุปสรรคขัดขวางการเข้าไปปฏิบัติงาน ไม่ถูกน้ำบ่อยถ้าเป็นไปได้ควรติดตั้งใกล้มุมมืดเพราะตัวแก่ของแมลงชอบเกาะอาศัยอยู่เปลี่ยนหรือนำกับดักมาล้างด้วยน้ำมันเบนซินและทากาวเหนียวใหม่ทุก 10-15 วัน ตลอดฤดูการผลิตเห็ดแต่ละชนิด หรือพิจารณาว่าหากมีแมลงติดเต็มแล้วก็ควรนำมาเปลี่ยหรือทากาวเหนียวซ้ำอีก ก็จะเพิ่มประสิทธิภาพการดักจับและลดปริมาณของแมลงที่จะทำลายเห็ดได้

พิจารณาพ่นสารประเภท เชื้อบีที (Bacillus thuringiensis) หรือสารระงับการลอกคราบ (IGR) ชนิดใดชนิดหนึ่งตามคำแนะนำต่อไปนี้

-          บีที อัตรา 60 ? 80 กรัมต่อน้ำ 20 ลิตร พ่นทับลงบนถุงเพาะ

-          Diflubenzuron (Dimilin 25 % WP) อัตร 20 กรัมต่อน้ำ 20 ลิตร พ่นทับลงบน Compost หรือก้อนเชื้อเห็ด

3.    ระยะเก็บเกี่ยวรุ่นแรก (At First picking ) หรือดอกเห็ดรุ่นแรก  หากพบตัวแก่ของแมลงเกาะตามมุมโรงเรือนหรือฝาผนังมุมอับ และพิจารณาแล้วว่าจำเป็นต้องใช้สารฯ แนะนำให้พ่นด้วยมาลาไทออน อัตรา 20 มล. หรือ ไดอะซินอน อัตรา 40 มล. ต่อน้ำ 20 ลิตร โดยพ่นตามพื้น มุมโรงเรือน หรือพื้นที่ ที่แมลงเกาะอยู่ แต่ห้ามพ่นลงบนเห็ดหรือถูกเห็ดโดยตรง ซึ่งนอกจากจะเกิดสารพิษตกค้างในดอกเห็ดแล้ว ยังอาจจะทให้ดอกเห็ดเกิดอาการผิดปกติจนส่งขายไม่ได้

4.    ในระยเก็บเกี่ยวผลผลิตรุ่นที่ 2 -3 (Secong ? Thrid picking ) หากพบว่าการระบาดยังรุนแรงให้ปฎิบัติตามข้อ 2 และ 3 ดังนั้น หากมีการปฏิบัติตามทางเลือกในการป้องกันกำจัดแมลงศัตรูเห็ดในการผลิตเห็ดโรงเรือน เพื่อการค้าอย่างจริงจังและให้ผลตามที่คาดหวังไว้ก็จะสามารถกแก้ไขปัยหาการเข้าทำลายของแมลงศัตรูเห็ดที่เกิดขึ้นต่อเกาตรกรผู้เพาะเห็ดทั้งในปัจจุบันและอนาคตได้

นอกจากนี้ยังสามารถควบคุมการระบาดของแมลงวันศัตรูเห็ดได้สามารถลดความเสียหายของผลผลิตเห็ดได้อย่างน้อย 40 % ของผลผลิตที่ได้ทั้งหหมด ซึ่งจะเป็นปัจจัยหนึ่ง เพื่อสร้างความมั่นใจ ในการส่งเสริมการเพาะและการผลิตเห็ดเพื่ออุตสาหกรรมการเกษตรเป็นสินค้าส่งออก